Innerlijke kind en criticus

Vaak is het nodig om eerst HET INNERLIJKE KIND goed te beluisteren. Zelfzorg en vertrouwen groeit vanuit ons ‘wortelkind’.

Onze ervaringen in de kindertijd hebben invloed op onze beleving en gedrag in het heden.

Ook als volwassenen hebben we nog ‘het kind in ons’. Dit innerlijke kind kun je vaak voelen, meer dan je misschien op het eerste zicht zou denken.
Dat kan prettig zijn bijv. op de roetsjbaan in het pretpark, als we gaan mountainbiken,… We lijken misschien wel even terug gekatapulteerd in de tijd, toen we nog maar 6, 7 of … jaar waren en ervaren een gelukzaligheid.
Het kan echter ook onaangenaam voelen bijv. wij ervaren onbegrip van de mensen om ons, wij voelen ons afgewezen, in de steek gelaten, niet of onvoldoende gezien, lui, dom,… Dat noemen wij ‘kindpijnen’. Vaak reageren we nog steeds vanuit die kindpijn op mensen om ons heen bijvoorbeeld bij familie, op ons werk,…

Werken met het innerlijk kind is een krachtige manier om meer/terug veerkracht en geluk te ervaren!

Toen je klein was, dacht je dat het aan jou lag. Je hoorde misschien dat je beter je best moest doen, rustiger moest zijn, moest zorgen voor je kleinere broer of zus,… Als je niet voldeed aan de verwachtingen, schaamde je je ook wel. Wellicht probeerde je nog meer je best te doen om geliefd te worden, geborgenheid te ervaren of stak je je gevoelens weg. Zo viel je minder op maar raakte je steeds verder weg van wie je werkelijk bent en zit het ontbreken van 1 of meerdere basisbehoeften diep in je opgeslagen.
Telkens als je in contact komt met een dergelijke situatie, reageer je vaak vanuit dat gekwetste kind in je.
Deze situaties blijven zich herhalen tot je met je innerlijke kind aan de slag gaat en het geneest, beetje bij beetje tot je vol zelfvertrouwen en zelfliefde in het leven kan staan. En dat kan nu dankzij het rijpe hersenbrein van een volwassene.

De innerlijke criticus

Tijdens de therapie gaan we onder andere aan de slag met de innerlijke criticus. Dat is de stem in je hoofd die je innerlijk kind wil beschermen van nog meer negatieve ervaringen. Deze stem remt ons als volwassenen af, maakt je bang om beslissingen te nemen of reageert impulsief. En dat terwijl het vaak onjuiste overtuigingen zijn, meningen van onze ouders en andere opvoedkundigen die je als kind voor waar aannam en onbewust in de hersenen opsloeg.

Voorbeelden van criticusgedachten zijn:
Ik ben dom.
Ik ben lui.
Kon ik het beter doen?
Of zal ik het nooit kunnen.
Ik ben lelijk.
Steeds heb ik het gedaan.
Wat zullen de anderen niet van me denken?